maandag 13 mei 2013

Het effect van mijn blog op mij

In de regel weet je pas wat je hebt als je het kwijt bent.
Of in het geval van deze blog, pas als je het niet meer doet, weet je wat het effect was.

Het heeft me een jaar lang positief gehouden, me er doorheen gesleept.
Toen ik in december stopte had ik niet in de gaten wat deze blog met e deed.
Maar de maanden daarna ben ik door een moeilijke periode gegaan en kon ik mezelf niet meer oppeppen.
Tot ik een paar weken geleden weer opkrabbelde en ging nadenken over hoe het toch zo kon gebeuren.

Een positieve instelling, of mindfulness, of hoe je het ook maar noemen wilt heeft aandacht nodig.
Iedere dag opnieuw. Hoe moeilijk dat misschien ook klinkt, het is zo simpel.
Want iedere dag, ieder moment kun je weer opnieuw besluiten om het weer op te pakken.
Een misser is dus niet erg.

Inmiddels heb ik de draad weer opgepakt, op een andere manier.
Ik heb een grote kist, gevuld met artikelen uit tijdschriften die me inspireren. Losse frutsels van overal en nergens, gedichten, citaten, woordgrappen, eigenlijk een vergaarbak van alles wat ik leuk vind of wat me leuk leek.
Deze ben ik aan het overschrijven in een schrift.
Nu hoor ik je denken; "waarom overschrijven als het toch al beschreven staat".
Nou, om het beter in me op te nemen, alleen het essentiele over te nemen.
Dit alleen al doet me positiever zijn.


Wanneer het grootste gedeelte in mijn schrift staat, ga ik nog een stap verder.
Hierover later meer. Het is voor het eerst dat ik een project zo groots aanpak.
Maar zolang ik het leuk vind....is er nik vervelends aan.

Liefs,
Audrey