zondag 21 juli 2013

Tijd voor jezelf

Al een aantal jaar ga ik met enige regelmaat met de trein een dagje weg.
Weg van huis, weg van werk. Waar ik in dagelijks leven zelf het spoor uitleg, hoef ik dat die dag even niet.
Het spoor ligt er al en de trein, die dendert wel.
Waar ik heen ga, dat weet ik meestal niet eens. Ik ga en zie waar het lot (vaak een dobbelsteen die het spoor aangeeft) me heen leidt.

Dit keer ging het anders, een dagje uit stond gepland maar het stond me ditmaal tegen om de trein te pakken.
Het is al gauw een kostenpost van een euro of twintig en dan heb ik het eten en drinken en een hebbeding nog niet eens meegerekend. Dus ik ging niet, zo had ik bedacht op zaterdag.

Woensdagochtend, ik weet niet wat het was maar iets stond me tegen.
Niks wilde zoals we (Alexander en ik) bedacht hadden. En ja hoor, na de koffie had ik het begrepen.
Het was mijn dagje uit die ik had geschrapt van de planning. "Ga toch fietsen" werd me gezegd.
"Je hebt het wel verdiend om een dagje alleen weg te gaan en op te laden" en daaropvolgend "Je knapt er altijd zo van op". Dus die middag, na de lunch, ben ik vertrokken. Fiets opgeladen, drinken mee en veel te veel leesvoer bleek achteraf.

Zoals ook wanneer ik met de trein weg zou zijn gegaan, zo ging ik ook nu zonder plan en eindbestemming weg. De vaart zat er gelijk al in. Langs weilanden waar koeien graasden, paarden galoppeerden, lammetjes sprongen en een struisvogel zijn kop niet in de grond gestoken had. Wat is de natuur toch mooi, als je je er maar voor open stelt. Onderweg zag ik vele mooie huizen en boerderijen, even droomde ik weg en waande ik mezelf als bewoner van zo'n prachtig huis met tuin en dito uitzicht. Maar toen hoorde ik mijn moeder; "wacht maar tot het winter is" en ik was weer terug in mijn eigen wereld. Fantaseren mag natuurlijk altijd.
Want zoals Einstein zegt; "verstand brengt je van A naar B, verbeelding brengt je overal.

Een picknickbank lokt me om even te gaan zitten, ik schrijf op wat ik voor inspiratie heb opgevangen en fiets daarna vrolijk verder. Ik zie een oudere man zijn spullen afstoffen met een kruimeldief en er verschijnt een brede lach op mijn gezicht, hoe simpel kan het leven zijn. Hoewel ik eerst kriskrassend tussen de weilanden door ben gefietst, kan ik het niet laten om uiteindelijk toch even te gluren op een plattegrond aan de kant van de weg. Ik wil niet direct weer in Steenwijk aankomen en kan nu kiezen of ik richting Meppel of Giethoorn ga. Ik kies voor Giethoorn met de gedachte dat dat nog ver weg was, maar niets bleek minder waar.
In no-time fietste ik midden in natuurgebied "De Wieden" en kwam ik uiteindelijk zomaar tussen de vele toeristen uit in Giethoorn. De lucht van zonnebrandcrème werkte bij aan het vakantiegevoel, evenals de verschillende talen die er gesproken werden. Chinees, Roemeens, Russisch.....

Ik heb heel even in het oude centrum van Giethoorn gezeten, maar wegens enorme drukte besloot ik om door te fietsen. Oef, welke kant zal ik opgaan, terug naar Steenwijk was geen optie. Ik wilde nog niet naar huis terug keren. Even leek het of ik verdwaald was en geen kant meer op kon, de weg lag open. Een voorbijganger verklaarde me voor gek dat ik niet de kortste we naar huis had gekozen maar kon me wel de weg naar Wanneperveen wijzen. Wat was ik daar blij mee! Anders had ik nooit te weten gekomen dat daar zo'n leuk winkeltje zat. Brocante Granny Mai, ik heb er een tijdje vertoeft en raakte in gesprek met de verkoopster/eigenaresse. En ik kocht een hebbeding als aandenken. Ik vond er nog meer leuks maar helaas kon ik dat niet meenemen op de fiets. Reden te meer om nog een keer terug te gaan.


Ik was klaar om naar huis te gaan. Uiteindelijk heb ik 35 km. gefietst, elektrisch dat wel.
Licht verbrand en met enige spierpijn keerde ik huiswaarts.

Het resultaat, ik heb weer energie en zin om creatief aan de slag te gaan en de zaak te runnen. En misschien wel nog belangrijker, het moederschap is een stuk beter hanteerbaar. Amy en ik staan weer op goede voet samen en daar vaart het hele gezin bij.

Zorg goed voor jezelf,
Audrey